- зніч
- зніч, -у
м.
По языческим представлениям священный огонь.Купальскай кветкаю гарыць курганны зніч. Пестрак. Кане гук, нібы зніч, над вясковаю ціхаю пушчай. Дзяргай. Па езджых дарогах і звярыных сцежках ён (князь Уладзімір) адправіў пасланцоў у літоўскія лясы, дзе гараць знічы на капішчах Пяркуна... Арлоў.
Самабытнае слова: Слоўнік беларускай безэквівалентнай лексікі (у рускамоўным дачыненні). Менск: Беларуская Энцыклапедыя. Ірына Шкраба. 1994.